Çok Hoş Doğrusu Biz Azız

 

biz, yani dilsizler, fakat boyunlular, elliler ve kollular, ayaklılar
bir üçgenin ucunda kaçbeş kimseydik, sallanan
sormak mıdır? yaşatmaya teşebbüsten hüküm giydiğimiz yer yuvarlak
etrafında çember kurup dansettiğimiz dünya
havalarını biraz da ben yediğim gezegen
gidenle dönenin rastladığı o
bağrın işaret parmağına tak ettiği
annemin ak sütüyle beraber aktığı

Uyusun da
Ellerinin hiçbir suçu olmasın bebeğimin

havada asılı kaçbeş kimseydik, doğrusu azdık rüzgârın aklını
çelmeye
büyümek mi gerek? ağzımdan burnumdan boşalan süttozu
dişlerimin arasındaki
benonu emdikçe hepobeni emen biberon
günahkeçilerileriyle kanatsızmeleklerin o
senimin hep siz diye hitabımı tercih ettiği
Uyusun da
Koca adam gibi olsun

azalır azalır bitmez kaçbeş kimseydik, evet çocuktuk,

güzelliğimizle güzel çirkinliğimizle büyümemekte

kavruluşumuzun burasında tchaikovsky geldi,

bir elini, güneşe batırmış geldi

bir yarayı büyüdüğünü gizlemyecek kadar şey bu. çocuk bu,

çocuk.

döküle döküle bitmez tchaikovsky

kundağı yırtsan. kefeni öpsen. o gürültünün hepsini de yesen.

meselene: büyüdükçe büzülür dünya. sor. dene. ve yanıl.

Büyük müzisyen -- Koca besteci

büyük üçgenlerle. arsız etiketlerin hepsini de yesen:

ama bir gün kışlık sarayınızı uf yapabilir tchaikovsky
boynunu kravata asanlar, anlarız
(1) andante. tırnaklarını ye. başını iki yana salla
dışarı kilitlenenler bastırdı
(2) allegro. çığrışlarla kutlansın dilsizler okulu
yırtıl bir yerinden ve ürk
(3) presto. nefes almak nedense bazan gerekmez atlara

zamanın durmazdan geçişini susar tchaikovsky

atla kalbini, at kalbini. çünkü vardır. kalbin yoluna atıldığı

birşeyler.

zirvedeki sarkaç, ama kendini sallarız

bağırdım ciğerlerimi ve diğerlerini: azız.

susturdum çanları. bağır şimdi gök senin.

eskitelim zamanı. bitsin büyü. kışkırmakla başlasın başka.

-elveda

-sonsuz melodi ve yer.

-bir ilişki saplı bir bıçaktır. .ayrıl!

-hiçbir kefen beni tek parça yakalayamayacak. .eksil bir şeylerini!

-varsın anne sütü büyütürmüş bebeği. .kalınır! -kapıda zaman.

.çocuk olma! .çocuk ol! .çabul ol! -varsın şehrin altın kanunuymuş

büyü. .tokluğa direnen kalınır! .ayrıl! -evet çok hoş doğrusu

biz azız. .büyü’dür büyümek! -gelecek. .gelmez! -ise biz gideriz.

-kravat, inceltir hayatı. -onu ki hiçbir ahlâk mahkum yapmaya

yetmez. .fışkır! -önümden arkamdan geçiyor zaman. .tahta!

.sulara ırmak ol! .kundağı yırt! .ateşi öp! .kahrolsun! .yaşasın!

.tekme! .gırtlak ve sehpa!

seh pa
rüzgâr biryerinden daha çizildi
izler sızdırmakta kaçbeş kimseydik,
batma tehlikesini hep cebinde bulan
sormamaktı büyümek sust sust yapılıp susturulduğumuz yer gezegen
ölülerini çöplüğüne biriktirdiğimiz felek
sevişilip cami önüne konduğumuz kocameme
bir dram karşısında
sadece-sinemada duranların malı
o
bir annenin hacminden sürekli akıttığı neyse
Uyusun da
Dilini ısıra ısıra büyüsün

kucağında neyi taşıması söylendiyse, yerlere dökmüş tchaikovsky

erkek erkeke peydahladığı, bin yıl karnında taşıdığı çocuğunu

ikinci katından düşürüp bakınsın artık, evet azız, kim yatıştırsın?

oyun sürer bazı konuşmalar

– kimo? ..sen misin? gerçekten
sen misin tchaikovsky?
– bize şu canlı bişeyler senfonisini
bir daha çalsana çaykofski?
– mutsuzsunuz çaykofski. Çünki
aşırı önemsiyorsun bazan hayatı
– bak ben senin dostun değil miyim
çaykofski? neden anlatmıyorsunuz bana derdini?
– kelimelerden neden bu kadar
korkuyorsunuz çaykofski?
– Şu kadar yıldır birlikteyiz. bir
kerecik ağzını açıp ta, tek laf
etmedin çaykofski!

ısrarlıdır bebek.

çimdikleyerek kendini, uyanmakta her büyüden

ısrarlıdır bebek.

tokatlattırarak kendini, kovmakta aklından başını

ısırarlıdır bebek.

olmayarak sakin, boğmakta kravatlarını

ısırarlıdır bebek.

ısırarak dilini, susmakta susmAKTA SUS M A K T A

çünkü zaten keman burada biryerde icadedilmişti